کتاب ارده شیره یک نمایشنامه اجتماعی و نمایی از یک زندگی در دو پرده است که به بیانی صریح و بی پیرایه زیست اجتماعی شخصیت داستان را در برهه‌ ای از حیات او، در چنبره‌ی ارتباطات پیچیده و روابط ظاهرا ساده اما ویرانگر اجتماعی به تصویر می‌کشد. نویسنده در این اثر با خلق موقعیتی ساده و بهره گیری از گفتمان و زبانی سهل در بازنمایی ارتباطات روزمره زندگی به ترسیم روح حقیقی زندگی انسان‌ها و ارتباطات پیچیده آن‌ها می‌پردازد. الگویی از زندگی حقیقی که می‌تواند بخشی از زیست و حیات هر کدام از ما باشد. در این اثر زندگی به مثابه یک تراژدی مدرن به تصویر کشیده می‌شود که در آن شخصیت داستان به عنوان یک هنرمند موفق قربانی سادگی خود، پیچیدگی رابطه اجتماعی، سردرگمی از درک رفتار درست و نادرست اطرافیان و مهمتر از آن تلاش و تقابل انسان ها در بهره کشی پنهان از انسان های دیگر در این ارتباطات به ظاهر ساده اما پیچیده می شود. می توان اینگونه بیان کرد که این نمایشنامه در تلاش است تا زشتی های روابط اجتماعی را به عنوان یک کهن الگوی جمعی تحت عنوان سایه به تصویر بکشد. مراوداتی که در تعارفات زبانی پشت نقاب پنهان شده است و با کنار رفتن این نقاب انسان را دستخوش استیصال و به هم ریختگی هویتی می‌نماید و او را تا مرز نابودی هویتی و روانی پیش می‌برد. نمایشنامه ارده شیره داستان زندگی و موفقیتهایی است که به ناگهان در زیر تیغ بی‌رحم ارتباطات اجتماعی شرحه شرحه شده و به نابودی کشیده می شود و در پایان سوالاتی از خود به جا می گذارد که ضمیر ناخودآگاه خواننده را در یک مصاف بی رحم همذات پندارانه به فکر فرو می برد. کنشی که او را برای لحظه ای در موقعیت شخصیت قربانی داستان و برای لحظه ای دیگر در جایگاه شخصیت قربانی کننده می گذارد و این تسلسل را تا بی‌نهایت و تا فروپاشی ذهن او ادامه می‌دهد.